Als kind heb ik altijd erg mijn best gedaan 'er bij te horen'. Dat ging niet helemaal vanzelf. Altijd een buitenbeentje, een buitenstaander, een vreemde eend...Als jong volwassenen heb ik heel erg geprobeerd om er 'vooral niet bij te horen'. Lang haar, een rare studie doen, muziek maken, lanterfanten, werkloos geworden en vervolgens door het arbeidsbureau onbemiddelbaar verklaard.
Toen ben ik maar wiskundeleraar geworden.:-))
Maar dat 'erbij horen' of 'er niet bij horen' is nog niet helemaal gelukt. Ik hoor er soms toch wel een beetje bij ergens, geloof ik, maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Mischien wil ik dat ook wel helemaal niet...:-)
Nou ja... ik ben de eend van de week.:-))
